Τα βακτήρια είναι μονοκύτταροι οργανισμοί που δε φαίνονται με γυμνό μάτι παρά μόνο με μικροσκόπιο. Αναπαράγονται δια-χωριζόμενα σε δύο ομοιόμορφους οργανισμούς. Αυτή η διαδικασία επανα-λαμβάνεται ανά 20 λεπτά κάτω από σωστές συνθήκες. Μερικά μπορούν και δημιουργούν προστατευτικούς μανδύες αντίστασης για να προστατεύονται από αντίξοες συνθήκες του περιβάλλοντος. Σε αυτή τη μορφή επιζούν χωρίς να είναι ενεργά και ενεργοποιούνται όταν βρεθούν στο κατάλληλο περιβάλλον.

Τα βακτήρια στις συσκευασίες μας είναι απόλυτα απομονωμένα από απόβλητα παρόμοια με αυτά που περιέχονται στα λύματα. Έχουν τη δυνατότητα να τρώνε και να ρευστοποιούν (επεξεργάζονται) λίπη, άμυλο, πρωτεΐνες, απορρυπαντικά και κυτταρίνη.

Δεν έχουν παραχθεί με τη μέθοδο της γενετικής μηχανικής και έχουν δοκιμαστεί προσεκτικά για να είναι ασφαλή στον άνθρωπο. Πρέπει να ακολουθούνται οι οδηγίες χρήσεως, ώστε να χρησιμοποιούνται σωστά και να μην έρχονται σε επαφή με ανοικτά τραύματα.

Πως μπορούν τόσο μικροί οργανισμοί να επεξεργάζονται απόλυτα τα οργανικά συστατικά των αποβλήτων;

Έχουν τη δυνατότητα να τρώνε διαλυμένα οργανικά συστατικά. Αυτό επιτυγχάνεται με την έκκριση χημικών που λέγονται ένζυμα μέσα στα απόβλητα που περιβάλλουν το βακτήριο.

Αυτά τα ένζυμα διασπούν μεγάλα οργανικά μόρια σε πιο μικρά, τόσο όσο να μπορούν να μεταφερθούν διαμέσου της μεμβράνης των βακτηρίων. Αυτή η διαδικασία λέγεται απορρόφηση. Όταν τα βακτήρια μπορούν και διασπούν μεγάλα αδιάλυτα σώματα, συνδέονται μαζί τους εκκρίνοντας ένζυμα πάνω σε αυτά και στη συνέχεια γίνεται κατάτμησή τους σε μικρότερα τμήματα, κάνοντας την απορρόφηση πιο εύκολη.
Η διατροφή των βακτηρίων ονομάζεται BOD (Βιοχημική Ζήτηση Οξυγόνου). Όταν τα απόβλητα διοχετεύονται σε καθαρό περιβάλλον (ποτάμια, λίμνες, θάλασσα), αυτό σημαίνει BOD για τα βακτήρια και άμεση διέγερση για ανάπτυξή τους.

Εφόσον το οξυγόνο του περιβάλλοντος είναι περιορισμένο, αυτό θα χρησιμοποιηθεί πιο γρήγορα από τα βακτήρια.

Το EPA (Environmental Protection Agency) έδωσε κατευθυντήριες οδηγίες για τα απόβλητα, πόσα βακτήρια επιτρέπεται να αποβάλλει ένα σύστημα επεξεργασίας. Ένα άλλο πρόβλημα που αντιμετωπίζεται είναι τα αιωρούμενα στερεά που θολώνουν την επιφάνεια του νερού και δεν επιτρέπουν τη διάχυση του ηλιακού φωτός.

Όταν όμως τα απόβλητα έχουν την σωστή αντιμετώπιση, τα βακτήρια τα απορροφάνε ή ενώνονται μαζί τους και κατακάθονται στον πυθμένα. Γι' αυτό το λόγο πρέπει να γνωρίζουμε πόση οξυγόνωση απαιτείται και ποιες είναι οι σωστές συνθήκες για να έχουμε σωστή επεξεργασία.

Εφόσον τα πιο πολλά βακτήρια χρειάζονται οξυγόνο για να αναπτυχθούν, σημαντική είναι η ύπαρξη οξυγόνου στο σύστημα.

Στις σηπτικές δεξαμενές είναι μικρή η ύπαρξη οξυγόνου γι' αυτό και η διάσπαση είναι πιο αργή.

Σημαντικά στοιχεία για την ανάπτυξη των βακτηρίων είναι το pH και η θερμοκρασία. Το pH πρέπει να είναι μεταξύ 5,5 και 8,5, με ιδανικό το 7,2. Η ταχεία ανάπτυξη των βακτηρίων μειώνει το pH και δημιουργείται υποπροϊόν οξύ και μεταβολή του οξυγόνου σε διοξείδιο του άνθρακος. Η σωστή θερμοκρασία για να αναπτυχθούν τα βακτήρια είναι 35^oC. Η ανάπτυξη αρχίζει από τους 7,2^oC και έως τους 43,3^oC έχουμε σωστή ανάπτυξη. Οι χαμηλές θερμοκρασίες επηρεάζουν αρνητικά την ανάπτυξη των βακτηρίων. Υπολογίζεται ότι κάθε πτώση της θερμοκρασίας κατά 10^oC μειώνει τον μεταβολισμό τους κατά περίπου 50% και έτσι η ανάπτυξή τους γίνεται πιο αργή.Τα βακτήρια, όπως και τα φυτά, χρειάζονται αμμωνία και ενώσεις ορθοφωσφόρου για την ανάπτυξή τους. Τα στοιχεία αυτά βρίσκονται στα ανθρώπινα απόβλητα και στα απορρυπαντικά που πέφτουν στις αποχετεύσεις των χώρων υγιεινής και των βιομηχανιών.Οι μεγάλες ποσότητες μετάλλων, όπως είναι ο μόλυβδος, το ασήμι, ο υδράργυρος, το αρσενικό κ.ά., είναι επιβλαβείς στον άνθρωπο, ομοίως και στα βακτήρια, τα οποία δεν έχουν την ικανότητα να τα διασπάσουν. Επίσης, επιβλαβείς είναι και οι μεγάλες ποσότητες αλάτων που υπάρχουν στα συστήματα, γι' αυτό προσπαθούμε τα βακτήρια που χρησιμοποιούμε να είναι ανεκτικά στα άλατα.

 

              
 Advertised by Ati Advertising on se.gr